Ин мемориам

[Dexter26]

Денес, недела, 17 јули 2016, на помалку од 5 недели од неговиот 95-ти роденден, почина македонскиот борец од НОБ, бранител на правата на борците, поранешниот министер за законодавство, заменик-претседател на македонското Собрание, судија во Уставниот Суд, претседател на Управниот Одбор на Радио Скопје и на МРТВ, професор на универзитетите Свети Кирил и Методиј и Свети Климент Охридски, и носител на Партизанска споменица 1941, Трајче Грујоски.

http://www.utrinski.mk/default.asp?ItemID=BA0E41BC74F9B041800A1950F7F08536

ПОЧИНА ТРАЈЧЕ ГРУЈОСКИ, БОРЕЦ, ПОЛИТИЧАР И ПРОФЕСОР

17.07.2016, 13:50

Носителот на „Партизанска споменица 1941“, министер во југословенската влада на Петар Стамболиќ и универзитетски професор, Трајче Грујоски почина денеска на 95 години. Последниве десетина години Грујоски, иако во длабока старост, стана дел од расправите во јавноста за развојот на демократијата во земјата и правецот по кој се движи Македонија. Со неговите текстови, објавувани и во „Утрински весник“, се обидуваше да придонесе Македонија конечно да зачекори на патот на прогресот и да се почитуваат демократските права на граѓаните. Беше остар бранител на правата на борците, не само поради тоа што и самиот беше учесник во НОБ од 1941 година, туку и за да не се омаловажи и потцени оваа најславна епопеја во македонската нација, која резултираше со создавањето на македонска држава.

Во неговите зрели години Трајче Грујоски беше министер за законодавство во Сојузниот извршен совет на чие чело беше Петар Стамболиќ, беше министер и во републичката влада, потпретседател на македонското Собрание, судија во Уставниот суд, претседател на Управниот одбор на Радио Скопје и МРТВ, а во исто време и професор на универзитетите „Св. Кирил и Методиј“ и „Св. Климент Охридски“.

Тој е роден во 1921 година, во село Раково во близината на Лерин, но неговото семејство веднаш потоа се преселува во Битола, кој, всушност, станува неговиот роден град со кој ќе биде поврзан до крајот на животот. Грујоски стана дел од револуционерните кружоци уште од 1938 како член на СКОЈ, а од 1940 година на Комунистичката партија, па затоа веднаш по бугарската окупација замина во партизани. По војната дојде образованието и професурата. (П.Р.)

http://www.libertas.mk/pochina-trajche-grujoski-nositel-na-partizanska-spomenitsa-1941/

Почина Трајче Грујоски, носител на „Партизанска споменица 1941“

17.07.16 19:22

Денеска почина Трајче Грујоски (19.08.1921 – 17.07.2016), носител на „Партизанска споменица 1941“ и министер во републичката и југословенската влада, потпретседател на македонското Собрание, судија во Уставниот суд, и професор. Трајче Грујоски беше поддржувач на „Шарената револуција“, и критичар на режимот на Груевски. Во неговата колумна „Народот си ја бара назад АСНОМ-ската граѓанска убавица“ напиша:

„Партијата ги зароби сите институции и ја супституира државата. Лидерот ги корумпира сите што се до него и околу него. Идеално за криминал од големи размери. Од секој тендер партијата зема придонес. Тоа е персонализирано, најповеќе му следува на лидерот. Моралот во општеството мора да се прилагоди. Партијата се богати, а лидерот орото го води. Погледнете ја само партиската палата во центарот на Скопје која деновиве мораат засебни полициски единици да ја чуваат од Шарената револуција. Веројатно Груевски има бессони ноќи од помислата дека неговиот бесценет објект може да биде разубавен со прекрасни шарени бои. Собранието, Владата, министерствата, та дури и триумфалната порта можат, ама вмровската палата никако.“

Роден е на 19 август 1921 година во село Раково, Леринско, Грција. Основно и средно образование завршил во Битола, а Правно-економски факултет во Скопје, каде што се здобил со титула доктор на науки. Беше редовен професор на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје и на битолскиот „Св. Климент Охридски“. Автор е на повеќе дела од општествено-економскиот и политичкиот систем. Бил на повеќе високи државни и политички функции: министер во Владата на СФРЈ, потпретседател на Извршниот совет (владата) на СР Македонија, делегат во Собранието на СФРЈ, судија во Уставниот суд на македонија, потпретседател на Собранието на СРМ, член на Централниот комитет на Сојузот на комунистите на Македонија, претседател на првиот Управен одбор на Радио Скопје и на МРТВ, претседател на Издавачкиот совет на НИП „Нова Македонија“. Бил член на СКОЈ од 1938 година, а од 1940 и на Комунистичкат партија на Југославија. Еден е од организаторите и првоборците на Народно-ослободителната и антифашистичка војна на Македонија од 1941 до 1945 година (носител е на „Партизанска споменица 1941“), а во 1942 година бугарскиот фашистички суд го осудил – во отсуство – на 15 години строг затвор. Бил партизан во неколку одреди во Битолско. До последните мигови беше (утрешната колумна во „Слободен печат“ е негова последна) активно ангажиран во одбрана на слободата, принципите и на општествените вредности.

Трајче Грујоски
19 август 1921 - 17 јули 2016

Лесна му земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Dexter26]

Денес, недела, 24 јули 2016, на 74 годишна возраст, почина универзитетскиот професор, член на Европската Академија на Науките и Уметностите, и поранешен амбасадор на Република Македонија во Словенија, Димитар Мирчев.

http://www.utrinski.mk/default.asp?ItemID=6B149C0691A83C4CA382D36952F9EA89

ПОЧИНА ПРОФЕСОРОТ ДИМИТАР МИРЧЕВ

24.07.2016, 14:29

Професор Димитар Мирчев (1942-2016)

Во 74. година од животот денеска почина Димитар Мирчев, македонски универзитетски професор, професор емеритус по политички науки, редовен член на Европската академија на науки и уметности во Одделот за општествени науки, право и економија и поранешен амбасадор на Република Македонија во Словенија.

Мирчев е роден во Сливен, во 1942 година. Основно и средно образование завршил во Скопје, а високо на Правниот факултет во Белград. Специјализирал методологија на општествените науки на Универзитетот во Брадфорд, Велика Британија, магистрирал во Скопје, на политички науки, на тема „Изборниот процес во англосаксонските земји“. Докторирал на Факултетот за општествени науки на Универзитетот во Љубљана, на тема од политички науки, „Критика на граѓанските теории на партиципацијата“, а бил и на постдокторски престој на Школата за јавни работи и меѓународни односи на Универзитетот во Питсбург, САД.

Димитар Мирчев извршуваше важни функции во политичкиот живот на Македонија, беше основач на Младата демократска странка, на Македонскиот совет на Европското движење и еден од обновувачите и член на Либералната партија на Македонија. Се сметаше за еден од лидерите на т.н. „македонска либерална пролет“. Како учесник во студентските настани во 1968 и подоцна како застапник на идеи за демократизација на СКМ и општеството, бил сменет од партиските должности. Му било оневозможено какво и да е истражување, јавно публикување, настапи, настава итн. Од тие причини докторира во Љубљана.

Добитник е на највисоките награди за придонес во науката и образованието во Република Македонија: „Св. Климент Охридски“, 2006 г., „11 Октомври“, 2012 г. и „13 Ноември“, 2015 г. Во 1998 г. светиот отец, папата Јован Павле Втори го прогласи за витез на Големиот крст на св. Грегориј Велики, а за неговиот придонес за дипломатијата, мирот и разбирањето меѓу народите.

Во својата богата јавна и дипломатска кариера, професорот Мирчев беше член на Уставната комисија на Собранието, како и на работната група која го подготви Нацрт-уставот на РМ од 1991 година. Бил посебен пратеник на претседателот на републиката за надворешни мисии 1991-1993 година и прв македонски амбасадор во светот (Словенија и Ватикан), од 1993 до 1999 година.

Смртта го затече како член на Советот за меѓународни односи на претседателот и член на Националниот совет за евроинтеграции на Собранието, како и член на Националната комисија за соработка со УНЕСКО.

(П.Р.)

Димитар Мирчев
?? ?? 1942 - 24 јули 2016

Лесна му земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Dexter26]

Завчера, недела, 28 август 2016, во 84-та година од својот живот, поради здравствени тешкотии предизвикани од Алцхајмерова болест, почина американскиот актер Џин Вајлдер.

http://www.telegraf.mk/kultura/film/ns-newsarticle-pocina-akterot-din-vajlder-zasekogas-ke-ostane-zapameten-po-ulogata-na-vili-vonka.nspx

ПОЧИНА АКТЕРОТ ЏИН ВАЈЛДЕР: Засекогаш ќе остане запаметен по улогата на Вили Вонка

Објавено на: 29.8.2016 - 22:37

Актерот кој во својата кариера беше на два пати номиниран за Оскар, почина на 83-годишна возраст


Фото: Принтскрин/Твитер

Американскиот актер Џин Вајлдер, кои многумина го паметат по неговото толкување на главната улога во филмот „Вили Вонка и фабриката за чоколадо“ (1971), почина вчера во Конектикат (САД) на 83-годишна возраст.

Веста за неговата смрт ја потврди и семејството, а според првичните информации причина за смртта се здравствените компликации кои актерот ги имал како резултат на подолгото боледување од Алцхајмерова болест.

Џин Вајлдер ќе остане запаметен и по неговите улоги во филмските класици Продуцентите (1968) и Младиот Франкенштајн (1974).

Вајлдер во текот на својата кариера често соработуваше со сценаристот и режисер Мел Брукс и комичарот Ричард Прајор.

Кариерата како актер ја започнал на сцената во „Бродвеј“, а потоа се префрлил на филмското платно каде најпрво глумел киднапиран гробар во филмот „Бони и Клајд“ (1967).

Бил забележан од страна на Мел Брукс кој му ја доделил улогата на сметководителот Лео Блум, во комедијата „Продуцентите“ од 1968 година.

Во 1971 година, Вајлдер на филмското платно го оживеа можеби еден од најомилените ликови од светот на филмот, Вили Вонка, во познатиот филм „Вили Вонка и фабриката за чоколадо“.

Џером "Џин Вајлдер" Силберман
11 јуни 1933 - 28 август 2016

Лесна му земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Dexter26]

Вчера, сабота, 10 септември 2016, на 43 годишна возраст, после долго боледување почина македонската режисерка на документарни филмови Билјана Гарванлиева.

http://plusinfo.mk/vest/85464/pocina-reziserka-na-dokumentarci-biljana-garvanlieva

Пoчина режисерка на документарци Билјана Гарванлиева

23:14 10 септември 2016

Гарванлиева, почина денеска во Берлин, каде што живееше и работеше на 43 години.

Наградуваната македонска режисерка на документарци Билјана Гарванлиева, почина денеска во Берлин, каде што живееше и работеше. Имаше 43 години.

Веста за нејзината смрт, по долгогодишно боледување, ја соопшти на својот фејсбук профил уметникот и соработник на нејзиниот последен проект Јован Балов, од Берлин.

„Почитувани пријатели, денес нѐ напушти Билјана Гарванлиева. Имав чест и радост да помогнам и учествувам во реализацијата на нејзиниот последен видео документарен запис. Почивај во мир!“, напиша Балов додавајќи дека таа пред само три недели ги снимила последните кадри од новиот документарец.

Гарванлиева е авторка на документарните филмови „Девојчето со хармоника“, „Девојчето што бере тутун“ за Јуруците во Македонија и „Шивачки“, приказна за три жени кои работат како шивачки за странски фирми во Штип, што во 2010 ја освои главната награда „Срце на Сараево“ на Сараевскиот фестивал. Сите нејзини филмови играа и беа наградувани на бројни светски фестивали. Таа е авторка на сценариото на „Златната петорка“, долгометражното играно деби на Горан Тренчовски, што следната недела ќе го затвори годинашниот фестивал „Браќа Манаки“ во Битола.

Родум од Струмица, Гарванлиева заврши драматургија на ФДУ во Скопје, а во 1999 како германски стипендист замина на постдипломски студии на Слободниот универзитет во Берлин, каде остана да живее и работи како независен филмски автор.

Билјана Гарванлиева
?? ?? 1973 - 10 септември 2016

Лесна и` земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Dexter26]

Вчера, понеделник, 3 октомври 2016, во 71-та година од својот живот, по кратко и тешко боледување, почина македонската музичка легенда, пејачката Љупка Димитровска-Калоѓера.

http://www.24vesti.com.mk/pochina-makedonskata-muzichka-legenda-ljupka-dimitrovska

Почина македонската музичка легенда Љупка Димитровска

04.10.2016 | 19:04

Пејачката Љупка Димитровска-Калоѓера почина во 70-тата година од животот, вчера во попладневните часови, по кратко и тешко боледување, соопшти во вторник Хрватската музичка унија.

Љупка Димитровска Калоѓера е родена во 1946 година во Скопје. Беше великан на забавната музика и шлагерите на просторите на поранешна Југославија, а врвот на својата кариера го достигна 70-сеттите и 80-сеттите години.

Легендарната пејачка мина речиси половина век на музичката сцена, оставајќи зад себе бројни незаборавни песни, меѓу кои и големиот хит „Ѕвона ѕвонат“ изведен на фестивалот „Макфест“.

Токму како изведувач на шлагери ги постигна најзапазените успеси, освојувајќи бројни награди на фестивалите ширум поранешна Југославија, но и на меѓународни фестивали во Источна Германија, Чехословачка, Грција, Франција и многу други земји.

Љупка Димитровска учествуваше на Југовизија во 1970 година кога со „Бај, бај“ го освои шестото место. Повеќе пати пееше на Сплитскиот фестивал, а хитовите „Годините не се важни“, „Јас го сакам, тој мене не“, „Нема веќе љубов“, Ќе се лути мојата мајка“,... се влезени во југословенската антологија.

Првиот албум „Љупка“ го објави во 1975 година, а зад неа се речиси пет децении музичка сцена во текот на кои отпеа многу хитови, незаборавни песни кои ги напиша нејзиниот веќе покоен сопруг Никица Калоѓера со кого беше во брак од 1968 до неговата смрт во 2002. Ја имаа ќерката Ника.

Последното испраќање ќе биде во кругот на семејството.

http://www.libertas.mk/pochina-pejachkata-lupka-dimitrovska/

Почина пејачката Љупка Димитровска

4.10.16 17:40

По кратко боледување почина хрватско-македонската пејачка Љупка Димитровска.

Родена е на 25 јули 1946 година во Скопје, а се до нејзината смрт живееше и работеше во Загреб. Беше една од најпопуларните пејачки во поранешна Југославија.


Нејзиниот прв албум „Ljupka“ беше издаден во 1975 година. Некои од најпознатите нејзини хитови ги вклучуваат песната „Adio“ и „Tvoja barka mala“.


Во 1968 година се омажи за композиторот Никица Калоѓера со кого беше во брак се до неговата смрт во 2002 година. Ја имаа ќерката Ника.

Љупка Димитровска-Калоѓера
25 јули 1946 - 3 октомври 2016

Лесна и` земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[M@RKO]

Лесна и` земја
нека почива во мир

 

[Dexter26]

Во понеделникот, 7 ноември 2016, 1 ипол месец откако го прослави својот 82-ри роденден, почина канадскиот пејач, композитор, писател и поет, незаборавната музичка легенда Леонард Коен.

http://24vesti.mk/pochina-leonard-koen-poet-kompozitor-i-umetnik

Почина Леонард Коен, поет, композитор и уметник

11.11.2016 | 09:10

Легендарниот пејач и композитор Леонард Коен почина во 82-та година од животот. Неговата смрт предизвика емотивни реакции меѓу политичари, музичари и актери.

„Со длабока жал ве известуваме за смртта на поетот, композитор и уметникот Леонард Коен“, напиша неговиот агент на Фејсбук.
„Загубивме еден од најпочитуваните и плодотворни визионери во светот на музиката“, се вели во соопштението.

Коен живееше во Лос Анџелес, а таму ќе се одржи и комеморација.

Роден е на 21 септември 1934 година во семејство на богати Евреи во Монтреал, Коен компонираше некои од песните кои станаа „ремек дела“ во последните децении.

Музиката на Леонард Коен беше незаменлива, изјави канадскиот премиер Џастин Трудо по повод смртта на Коен.

Сите знамиња во Монтреал се спуштени на половина копје поради смртта на Коен.

Коен беше еден од највлијателните уметници во музиката, кои се појавија во 60-тите години на минатиот век, заедно со нобеловиот лауреат за литература Боб Дилан и канадскиот музичар Џони Мичел.

Пред да ја почне активната музичка кариера Коен живеел на грчкиот остров Идра, каде објавил стихозбирка и два романи. Тој се преселил во Њујорк во 1966 година, за да се посвети на музиката.

Во 1995 година ја запре својата музичка кариера и стана будистички монах. Го прифати името Џикан, што значи тишина. Следните шест години не издаде албуми.

Во 2005 година се утврди дека неговиот долгогодишен менаџер му украл петмилиони долари, кои ги зел од неговиот пензиски фонд. Тогаш Коен се врати во музиката и ја направи епската турнеја, која траеше од 2008 година до 2013 година, за време на која изведе 387 песни.

На 21 септември годинава Коен издаде нов албум насловен „You Want it Darker". Во него тој го поставува прашања за човечката природа и за семоќниот Бог. Албумот е проткаен и од помислата за смртта.

http://telma.com.mk/vesti/pochina-legendarniot-leonard-koen

Почина легендарниот Леонард Коен

11 November, 2016 - 16:21

Почина легендарниот пејач и композитор Леонард Коен на 82 годишна возраст. Загубивме еден од најпочитуваните и плодотворни визионери во светот на музиката, се вели во соопштението на неговиот агент на Фејсбук. Многумина ќе го паметат по песната Алелуја која веројатно е најизведувана и најобработувана негова песна. Музиката на Леонард Коен беше незаменлива, изјави канадскиот премиер Џастин Трудо по повод смртта на Коен. Сите знамиња во Монтреал денеска се симнати на половина копје поради неговата смрт, најави градоначалникот на градот Денис Кодер и изрази жалење што светот загуби еден музички титан.

Леонард Коен несомнено се вбројува во највлијателните музичари и текстописци кои се појавија во 60- те години на минатиот век, заедно со нобеловиот лауреат за литература Боб Дилан и Џони Мичел. Добитник е на 40 награди за музика и за поезија. Во 2008- та Коен беше примен во Рокенрол холот на славните, две години подоцна ја доби Греми наградата за животно дело. Пејачката Бет Мидлер напиша на Твитер дека си заминал уште еден волшебен глас, Расел Кроу му се заблагодари на Коен за сите мирни ноќи, за размислите и перспективите и вистината проткаени во неговите песни. На 21 септември минатата година Коен го издаде својот последен албум насловен „You want it Darker”, во кој се разоткриваат неговите размисли за човечката природа, семоќниот Бог и помислата за смртта.

Во неодамнешното интервју кое го даде за „Њујоркер“ Коен изјави: “Спремен сум да умрам. Се надевам дека не е премногу непријатно. Тоа е тоа од мене“. Леонард Коен живееше во Лос Анџелес, каде подоцна се очекува и да се одржи комеморација за која семејството инсистира на почитување на приватноста.

http://telma.com.mk/sites/default/files/vesti/video/nina_leonard_koen_za_18i30_11-11.mp4

Нина Стефанова

http://plusinfo.mk/vest/92592/pocina-leonard-koen-video

Почина Леонард Коен (ВИДЕО)

08:20 11 ноември 2016

„Со длабока тага ве известуваме дека легендарниот поет, текстописец и уметник, Леонард Коен почина“, се вели во соопштението.

Канадскиот пејач, Леонард Коен, поетот чии песни беа дел од рок културата на многу генерации, почина на 82-годишна возраст, се наведува на неговата Фејсбук страница.

„Со длабока тага ве известуваме дека легендарниот поет, текстописец и уметник, Леонард Коен почина“, се вели во соопштението во кое не се изнесуваат детали за причината на неговата смрт.

„Татко ми почина во мир во неговиот дом во Лос Анџелес. Тој пишуваше до последниот момент со неговата уникатна смисла за хумор“, соопшти Адам Коен.

На социјалната мрежа Твитер, канадскиот премиер Џастин Трудо напиша дека пејачот бил сакан од многумина и ќе им недостасува не само на Канаѓаните, но и на луѓето од целиот свет.

Да се потсетиме на некои негови големи хитови:

http://www.dw.com/mk/стивна-магичниот-глас-почина-леонард-коен/a-36352231

Стивна магичниот глас- почина Леонард Коен

Датум 11.11.2016

Автор БГ

Пејачот и поет Леонард Коен почина во понеделникот на 82-годишна возраст. Ќе го паметиме по безбројните хитови и прекрасната лирика. Нема детали за причината за неговата смрт.



Коен беше еден од највлијателните музичари и текстописци кој се појави во 1960-те години, заедно со други легенди како Нобеловиот лауреат Боб Дилан и сонародникот Џони Мичел. Неговиот впечатлив баритон и поетската лирика раскажуваа приказни за љубов, омраза, смрт, војна и мир, со што ја заработи титулата „висок свештеник на патосот“ и „кум на мракот“.

http://www.dw.com/mk/стивна-магичниот-глас-почина-леонард-коен/av-36352246

Неговото дело опфаќа пет децении во кои објави 14 студиски албуми, од кои последниот минатиот месец.

Коен беше роден во канадската провинција Квебек, каде како тинејџер формираше фолк група и ги издаде првите песни. По матурата се пресели на грчкиот остров Хидра од каде ја објави првата колекција поезија и две новели.


Леонард Коен во јануари 1980 година

Се пресели во Њујорк во 1966 и ја започна музичката кариера по средбата со фолк-пејачката Џуди Колинс. Набрзо стана познат како пишувач на песни кои имаа големо влијание врз други познати музичари од од период, вклучително и Вили Нелсон и Џејмс Тејлор.

Во следните две децении продуцираше безброј песни и албуми.

Но, во 1995 Коен ја прекина музичката кариера и стана будистички монах. Се нарекуваше себеси Џикан, што значи тишина, и не објавуваше песни цели шест години.

Во 1995 Коен ја прекина музичката кариера и стана будистички монах

Во 2005 беше откриено дека неговиот долгогодишен менаџер крадел пари од неговиот пензиски фонд во износ од околу 5 милиони долари. За да си ги врати средствата Коен започна епска светска турнеја меѓу 2008 и 2013, со вкупно 387 настапи.

Нема детали за причината за смртта. Во 2008 година, Коен беше примен во Рокенрол Куќата на славните.

Леонард Норман Коен
21 септември 1934 - 7 ноември 2016

Лесна му земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Dexter26]

Вчера, петок, 25 ноември 2016, во 91-та година од својот живот, почина кубанскиот револуционер, лидерот на Кубанската Револуција, основач и лидер на Движењето 26-ти Јули и на Комунистичката Партија на Куба, 16-от премиер и 17-от претседател на Куба, Фидел Кастро.

http://www.24vesti.com.mk/pochina-fidel-kastro

Почина Фидел Кастро

26.11.2016 | 10:51

На 90-годишна возраст во Хавана почина таткото на кубанската револуција Фидел Кастро, соопшти неговиот брат и актуелен претседател на Куба, Раул Кастро.

- Главниот командант на кубанската револуција почина вечерва во 22:29 часот (утрово во 04:29 по средноевропско време), објави рано изутринава Раул Кастро во специјаното обраќање до нацијата преку националната телевизија.

Тој информираше дека телото на врховниот командант, согласно неговата желба, ќе биде кремирано во текот на денешниот ден.

Фидел Кастро е роден на 13 август 1926 година во местото Биран во провинцијата Оринете во земјоделско семејство. Во 1949 година дипломира на Парвиот факултет во Хавана, по што почнува да се занимава во политика.

На 26 јули 1953 година, Фидел со група негови приврзаници организира неуспешен напад врз касарната во Сантијаго де Куба, по што е уапсен и осуден на 15 години затвор.

По општата амнестија во 1955 година, е ослободен од затвор и емигрира во Мексико, за веќе следната година да се врати на Куба со група вооужени соборци и на 2 декември ја започнува Кубанската социјалистичка револуција.

Револуцијата завршува на 1 јанури 1959 година, кога Кастро ја презема власта во земјата, по што во 1961 година тој во Куба воведува социјалистичко уредување по советскиот модел.

На 3 декември 1976 година Фидел Кастро покрај функцијата генерален секретар на Комунистичката партија на Куба ги презема и должностите претседател на Државниот совет на Куба, односно шеф на државата и кубански премиер.

На овие функции останува до август 2006 година, кога му ги препушта на неговиот брат Раул, а во 2011 година ја напушта и должноста генерален секретар на Комуниситчката партија.

Смртта на Фидел Кастро доаѓа две години по историскиот договор меѓу САД и Куба за обнова на односите, кои беа замрзнати во текот на кубанската криза во 1962 година, кога светот беше доведен на работ на Нуклеарна војна.

http://www.off.net.mk/vesti/razno/fidel-kastro-ok-tolku-od-mene

Фидел Кастро: Ок, толку од мене

26 Ноември 2016 - 13:44

Ако мачката има 9 животи, тогаш Фидел штотуку ја потроши својата 70-та мачка. Се вели дека кубанскиот револуционер преживеал 634 атентати. Ги надживеа сите свои смртни непријатели освен еден - капитализмот.

Фидел Кастро почина на 90-годишна возраст, 31 година откако ја изгаси својата последна пура, во 1985-та.

Роден е во 1926 година во богато семејство со 11.000 хектари земја. Пратен е во приватно езуитско школо за да продолжи факултет во Хавана, каде што рано се форматира како бунтовник и револуционер кому му станува јасно дека мора да се сруши режимот на корумпираниот американски џојстик, диктаторот Фулгенсио Батиста.

Учествува во еден килав обид за пуч на режимот на Трухиљо во соседна Доминикана, а во 1953 предводи група слабо подготвени ентузијасти во напад на армиски бараки во вториот по големина град во својата земја, Сантијаго де Куба. Нападот минува катастрофално, многумина се убиени и ликвидирани, а Фидел оди на суд. Добива 15 години затвор и статус на револуционерен лидер.

„Осудете ме, не е важно, мене историјата ќе ме аболицира“, порачува Кастро.

Нема да чека толку бидејќи по само две години робија, во неочекуван напад на великодушност, Батиста прогласува општа политичка амнестија. Оди во Мексико, каде што неговиот помал брат веќе го има регрутирано младиот аргентински доктор Ернесто Гевара.

Герилците на Кастро почнуваат да освојуваат територии во Куба, да спроведуваат аграрни реформи и да формираат паралелни институции, да врбуваат селани и до средината на 1958 имаат создадено сериозен фронт против диктатурата, формиран од различни класи. На 31 декември воениот режим и политичката машинерија на Батиста паѓаат. Првпат во Латинска Америка, една селска буна успева да сруши режим поддржан од САД.

Фидел Кастро политички надживеа 11 американски претседатели. Тој и неговиот социјализам успеаја да ги совладаат и отворените агресии каков што беше десантот во Заливот на свињите и бруталното долгогодишно ембарго на Американците и распадот на стратешкиот сојузник СССР и стотиците атентати од ЦИА - отров во пурите, школки што треба да експлодираат, одела натопени со хемикалии за да му падне брадата... САД имаат потрошено над една милијарда долари на овој повеќедецениски неуспешен проект.

Се повлече во 2006-та оставајќи му го кормилото на државата на својот брат Раул, кој во Куба имаше историска средба со Барак Обама. Повторно се воспоставија дипломатски односи, се олеснија рестрикциите, но неизвесна е конечната судбина на ембаргото, особено што новоизбраниот Трамп веќе назначи влијателен проембарго-лобист во својот преоден тим.

Фидел не се појави за време на посетата на Обама, јавно го поддржа курсот на својот брат, но повика на голема претпазливост со Американците.

Од нормализацијата на односите досега ќар видоа само Кардашијани и слични сподоби, кои сега слободно хараат по Куба и си ги сликаат газовите на тамошните плажи за да ги закачуваат на Инстаграм.

Куба во ерата на Кастро живееше главно сиромашно. Но за тоа придонесоа и САД бидејќи општите ембарга секогаш ги погодуваат најранливите категории, а не режимот и клиентите на системот. Политички слободи во западна смисла нема. Половина од населението живее со еден долар дневно. Лош е јавниот транспорт. Противниците на системот се затвораат.

Од друга страна:

• Комплетно е искоренета неписменоста. Наставник има на секои 10 деца.
• Ефикасен здравствен систем поради чиј успех доаѓаат пациенти и од САД и од цел свет, на лекување сешто, од зависност од дроги до меланоми.
• Детската смртност е помала отколку во Америка.
• Куба има двојно повеќе лекари на 1.000 пациенти од САД.

„Една од најголемите придобивки на револуцијата е што дури и проститутките завршуваат факултет“ - Кастро на режисерот Оливер Стоун во документарецот „Команданте“ од 2003

„Еве заклучок до кој дојдов пред многу години: помеѓу сите грешки што можеби ги направивме, најголемата е што мислевме дека некој всушност знае како да гради социјализам... Кога и да речеа: Тоа е формулата, мислевме дека знаат. Како да е некој лекар“ - Кастро во 2005

„Овие промени (отворањето кон меѓународниот туризам, странските инвестиции, малите бизниси) имаат социјална цена, затоа што до сега живеевме под стаклено ѕвоно, во стерилна атмосфера, а сега сме опкружени со вируси, бактерии, до точка на одвлекување на вниманието и егоизам создаден од капиталистичкиот систем на производство“ - Кастро во 1998

„Мораме да се соочиме со фактите, и просто кажано, социјалистичкиот табор пропадна“ - Кастро во 1991

„Ја почнав револуцијата со осумдесет и двајца. Ако морам пак да го сторам тоа, би го направил со 10 или 15 и со апсолутна верба. Не е важно колку си мал ако имаш верба и план за дејствување“ - за револуцијата во 1959

Тривиа:

* Пуштил брада главно за да заштеди време: „Ако се бричиш 15 минути на ден, годишно трошиш 5.000 минути на таа работа“

* Омилен писател му беше Ернест Хемингвеј

* Езуитско образование имал и Сталин, но и Бил Клинтон, Бил Мареј, Дензел Вошингтон, Џејмс Џојс, Салма Хајек, Мила Кунис, а Доналд Трамп издржал само две години

* Го држи гинисовиот рекорд за говор во Обединетите нации: 4 часа и 29 минути (септември 1960)

* Најдолгиот говор му траел 7 часа и 10 минути (на Конгресот на комунистите во Хавана, 1986)

* Држи и други рекорди, но не и оној за најдолговечен шеф на држава: го јадат британската кралица и тајландскиот крал.

* Во Гинис влезе неговата омилена крава „Белото виме“, симболот на неговите сточарски и научни реформи. Давала по 110 литри млеко дневно!

* Во 2.000 година Кастро му подигна споменик на Џон Ленон. Ги сакаше Битлси, а Ленон го сметаше за музички револуционер

Сите БДП-а, индекси на слободи и социоекономски параметри не се доволни за да се долови духот на Куба. Тоа е земја на Фидел, но и на Буена Виста, на социјализам, но и на мамбо.

Една цртичка од таму, раскажана од наш човек:

Влегува локален просјак во бавча на ресторан полн со туристи. Ги поминува масите, собира пари но не оди на следната дестинација за просење туку седнува на првата слободна маса, си го нарачува најубавиот коктел во ресторанот и ужива со полно срце.

Артуро Сандовал (Куба): 'There Will Never Be Another You'


Како изгледаше Македонија во годината кога се роди Кастро

Фидел Алехандро Кастро Руз
13 август 1926 - 25 ноември 2016

Лесна му земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Dexter26]

Вчера, ноќта помеѓу сабота, 26 ноември 2016, и недела, 27 ноември 2016, почина телевизискиот водител и новинар Реџеп Пампур.

http://www.telegraf.mk/aktuelno/makedonija/ns-newsarticle-zamina-nasmeaniot-i-vedar-lik-rano-utrovo-pocinal-redep-pampur-milenikot-na-publikata.nspx

ЗАМИНА НАСМЕАНИОТ И ВЕДАР ЛИК: Рано утрово починал Реџеп Пампур, миленикот на публиката

Објавено на: 27.11.2016 - 17:43

Секогаш знаеше добро да се шегува, а многупати со своите досетливи прашања успеваше да ги изненади и воодушеви неговите соговорници. Обичните македонски граѓани беа лицата со кои тој најмногу комуницираше, поради што и беше многу почитуван и сакан од домашната публика


Реџеп Пампур
Фото: Фејсбук

Водителот кој беше препознатлив по својата насмевка и по неговиот ведар дух, човекот со чии прилози пораснаа голем број генерации во првите години од осамостојувањето на Македонија, големиот Реџеп Пампур, починал утрово во својот дом, во сон. Пампур пред шест години доживеа тешка сообраќајна несреќа со својот мотоцикл. Од тогаш наваму, тој помина низ долг процес на опоравување и рехабилитација.

После несреќата, Пампур се повлече од јавноста и беше во друштво претежно со неговите пријатели и роднини. Од време на време се огласуваше преку социјалните мрежи, при што многу често најавуваше дека ќе им се врати на телевизијата и на радиото откако ќе се опорави и откако ќе застане на нозе.

Публиката го познаваше како радиоводител, како телевизиски водител, како и преку неговите бројни анкети и прилози кои во деведесеттите години од минатиот век одеа на легендарната емисија „Пулсирања“. Секогаш знаеше добро да се шегува, а многупати со своите досетливи прашања успеваше да ги изненади и воодушеви неговите соговорници.

Обичните македонски граѓани беа лицата со кои тој најмногу комуницираше, поради што и беше многу почитуван и сакан од домашната публика. Тој им беше омилено друштво и на лицата од домашната естрада, како и во новинарските кругови.

Видео: Една од анкетите со кои Пампур ги развеселуваше македонските граѓани.

http://www.kajgana.com/pochina-voditelot-i-novinar-redzhep-pampur-milenikot-na-publikata

Почина водителот и новинар Реџеп Пампур, миленикот на публиката

27. ноември 2016 - 19:44 | Макфакс

Познатиот македонски телевизиски водителот Реџеп Пампур, препознатлив по својата насмевка, и новинар во повеќе македонски неделници, почина синоќа.

Публиката го познаваше како радио и телевизиски водител, посебно од познатата емисија „Пулсирања“ на јавниот сервис. Секогаш знаеше добро да се шегува, а многупати со своите досетливи прашања успеваше да ги изненади и одушеви неговите соговорници. Обичните македонски граѓани беа лицата со кои тој најмногу комуницираше, поради што и беше многу почитуван и сакан од домашната публика.

Водителот кој беше препознатлив по својата насмевка и по неговиот ведар дух, човекот со чии прилози пораснаа голем број генерации во првите години од осамостојувањето на Македонија, Реџеп Пампур, почина утрово во својот дом, во сон.

Пампур пред шест години доживеа тешка сообраќајна несреќа со својот мотоцикл, извршувајќи ја својата репортеска работа. Од тогаш мина низ долг процес на опоравување и рехабилитација.

По несреќата, Пампур се повлече од јавноста и беше во друштво претежно со неговите пријатели и роднини. Активен на социјалните мрежи, при што многу често најавуваше дека ќе им се врати на телевизијата и на радиото откако ќе се закрепне и откако ќе застане на нозе.

http://emagazin.mk/vesti/vest/28291?title=pochina-poraneshniot-novinar-redzep-pampur

Почина поранешниот новинар Реџеп Пампур

Ноември 27, 2016

Почина поранешниот новинар Реџеп Пампур. Како новинар последно работеше во редакцијата на Форум, но во 2009 година доживеа сообраќајна несреќа со мотор, извршувајќи работна задача.

Оттогаш тој се повлече од оваа професија.

Пампур работеше и во МТВ и беше дел од култната серија „Пулсирања“

http://emagazin.mk/vesti/vest/28294?title=koj-beshe-redzep-pampur

Кој беше Реџеп Пампур

Ноември 28, 2016

еМагазин го реообјавува едно од последните интервјуа на новинарот Реџеп Пампур, кој почина вчера.

Пази што ќе помислиш, може да ти се оствари. Вака некако во кратки црти е личната приказна на новинарот Реџеп Пампур.

Роден во возбудливото Еврејско маало, уште како мал бил отворен за секакво влијание од средината. Сакал се да види, се да научи.

Додека е уште дете се сели во близина на скопската населба Водно, спорти поранешната зграда на Нова Македонија.

„Ми изгледаше како многу интересна зграда. Посебно во фокус ми беше 12-иот кат. Незнаев што има во зградата, но си велев себе си, еден ден јас ќе работам таму. И по неколку години навистина работев во зградата, и баш на 12 кат. Баш е пази што ќе помислиш, може и да ти се оствари...„ , раскажува Пампур.

Како мал под влијание на дедо му, дел од групата која негува старо-градска музика, покажува голем интерес за музика.

„Не за пеење, туку за свирење. Но на крај не се определив за музиката„ .

Во училиште како и повеќето деца се интересирал за науката, посебно за астрономија. Го интересирала и уметноста, а под влијание на родителите (татко му работел во градежната фирма Пелагонија, а мајка му во државна болница) ја засакал и литературата.

„Дома имавме голема библиотека. Уште пред да тргнам на училиште, веќе знаев да читам и пишувам и кирилица и латиница, па до трето одделение ми беше досадно во школо“ .

Во периодот на основното училиште како што вели, читал интензивно, а со тоа продолжил и во средношколските денови. Образованието го продолжил во гимназијата Цветан Димов, а професорот по литература Борис Кралев, уште повеќе му ја засил љубовта кон убавата книга.

„Бев опседнат со руските класици, од Достоевски до Толстој. Ме интересираше и руската авангардна уметност„ .

Во средно како што раскажува станува понемирен ученик и е преокупиран со филм.

„Ја крадев колата, стварно бев блесав . Бегав од училиште за да одам во кино. Им велев на професорите да не ме замараат со физика и хемија и дека еден ден јас ќе се занимавам со филм. После неколку години на прослава на 10 години од матура, професорите ме гледаа чудно и ми викаат: „Навистина ти се оствари тоа што го збореше„. „

Известувањето за филм го засакал гледајќи го Небојша Џукелич, кој известувал за белградски Филм фест.

„Тогаш си реков: „Сакам на телевизија“. “

По завршувањето на гимназијата се запишал на книжевност и факултетот го завршил во рекордно време со добар просек.

„Колеги ми беа денес познати личности, како Венко Андоновски, Ведран Андовски, Љубчо Георгиевски... Беше многу интересно„ .

Првите контакти со медиумите ги има во гимназиските денови, работејќи на неколку радија. Почнува со првото приватно радио Канал 4, а потоа е дел од тимот на уште неколку радија.

По завршувањето на факултетот се вработува во Нова Македонија.

„Нормално почнав со скопска рубрика, а заедно со еден колега имавме интересна рубрика, која беше популарна посебно кај домаќинките. Станува збор за рубриката „ист производ, а различни цени“, а нејзината суштина се гледа од насловот“ .

По една година оди во МРТВ и станува дел од култната „Пулсирања“, каде благодарение на оргиналниот пристап на правење на анкети и станува препознатлив лик на пошироката јавност.

„Никој во тоа време не се „глупираше“ како мене. Многу луѓе се уште ме паметат по таа емисија, а што ми е посебно ќејф ме препознаваат и по радио емисиите„ .

Во МРТВ како хонорарец останува десет години, работејќи на утрински и ноќни програми, емисии за филм...

По МРТВ повторно се враќа во новинската куќа „Нова Македонија“, но овој пат во неделникот „Пулс“ .

„Почнав да пишувам за политика. Ја следев бегалската криза од Косово, кризата во Танушевци... Буквално ги пробав сите новинарски форми и рубрики од скопска до политичка. Драгоцено искуство. Но радиото ми имаше најголема магија. Телевизијата ти носи популарност, но фокусот е повеќе на тебе, а не на тоа што го работиш. На радио сите навистина те слушат. Луѓето сакаат кога некој им се обраќа само ним...“ .

Никогаш не го заборавил филмот, па е дел од екипата на неколку наши, но и странски филмови.

„Со Мето Јовановски работев на телевизиски филмови, како организатор, кој се грижи за опремата, организација на глумците... Бев дел од екипата и на еден холивудски филм, додуша тешка комерција, карате филм, но тогаш имав можност да видам како изгледа големата продукција. Работев на клапа и увидов колку е битен тој момент подоцна при монтажа на филмот. Сакав да бидам дел од правењето на филмовите. После такво искуство, нормално, многу повеќе држи мојот коментар кога рецензирам филмови на телевизија или радио...„ .

Дел е и од екипата на филмот „Сарево“, со Вуди Харлесон и Мариса Томеи, како и филмот „Миротворец„ (неколку сцени беа снимани во Охрид) со Џорџ Клуни и Никол Кидман.

„Многу интересни искуства. За жал не дојде Кидман“ .

Извесно време работел и во весникот „Свет“, кој го следи животот на познатите личности.

„Убаво беше тоа време, опколен со цица маци “

По покана на Зоран Бојаровски станува и дел од тимот на неделникот „Форум“ .

„Никогаш не сум барал работа. Секаде ме викаа. Гледајќи од денешна перспектива, јас работев во време кога немаше интернет и се требаше да најдеш сам. Навистина е срамота, денес, во време на посовремена технологија да нема квалитетен производ од било каков вид на телевизија...“ .

Она што е неизбежно од неговото секојдневие е големата љубов за автомобилите и моторите.

„Моторите ми се најголемата страст. Сум сменил неколку. Имам возено и камион. Поради очилата неможев да летам авион, па се префрлив на стјуардеси . Голем љубител сум на Формула 1 и тимот на Ферари...„ .

Пред околу три години доживеа собрајќајка со моторот и сега е во исчекување на нова операција, која треба да го врати на нозе.

„Требаше нешто да ме тресне, за да се смирам. Гледам да бидам во тек со се и покрај повредата. Жал ми е што пропуштив неколку интересни концерти, но со нога во гипс ги проследов Таксим трио. Тешко е што функционирам со помош на други. Но тука е мојот брат со неговото семејство, снаата и внуците Емил и Михаела. Тие цело време се со мене. Тешко е кога си зависен од друг. Има мачни моменти, но ја прифајќаш реалноста...“ .

Во иднина повторно планира да врати во некој медиум и да работи на емисии за филм.

„Нема поголема магија од филмот“ .

http://novatv.mk/pochina-redhep-pampur-radio-i-tv-voditel/

Почина Реџеп Пампур, радио и ТВ водител

ноември 27, 2016-6:47 pm

Пoпуларниот македонски телевизиски водител, Реџеп Пампур, кого јавноста го препознава по емисијата од јавниот сервис „Пулсирања“, починал ноќеска. Пампур пред неколку години доживеа тешка сообраќајна несреќа по што се повлече од јавниот живот во кругот на семејството. Според информациите од медиумите, Реџеп Пампур починал во сон.

Познатиот македонски тв водителот Реџеп Пампур почина ноќеска. Тој беше препознатлив по својата насмевка. Публиката го познаваше како радио и телевизиски водител, посебно од познатата емисија „Пулсирања“.

„Откако ќе застанам на нозе планирам повторно да се вратам на телевизија со емисија за филмските случувања. Додека лежам имам многу време за размислување, за креирање, за идеи“, изјави Пампур во интервју во 2013 година кога беше на рехабилитација во обид да застане на нозе по несреќата.

Пампур го нарекуваа и мајстор на анкетите. Во продолжение погледнете една таква.

Реџеп Пампур
?? ?? ???? - 26/27 ноември 2016

Лесна му земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Beauty]

Почина легендата Есма Реџепова, кралицата на ромската песна
http://tvpaket.com.mk/scena/5213-10-03-11-12-2016

 

[SomebodyUnique]

Уфф, ме здрви уште сабајлечки со оваа вест. Тажно. Почивај во мир, легендо.

 

[TVman]

R.I.P кралице Колку во центар на внимание се изборите,оваа вест се запоставува.Од ТВ Пакет дознав сабајлево за веста.Уште еднаш,почивај во мир !

 

[M@RKO]

Не ни знаев дека била болна. Нека почива во мир

 

[Dexter26]

http://www.24vesti.com.mk/pochina-esma-redzepova

Почина Есма Реџепова

11.12.2016 | 18:51

Есма Реџепова Теодосиевска, кај народот позната како кралица на ромската музика, утрово на 73 годишна возраст ја загуби битката со болеста.

По кратко и тешко боледување почина нашиот музички амбасадор во светот, примадона на европското пеење и национален уметник, во 2013 г. ја доби и престижната титула Национален уметник на Република Македонија, а во својот живот има одгледано 47 деца и одржано голем број хуманитарни акции. Таа беше во брак со естрадниот уметник Стево Теодосиевски.

Реџепова беше жена која животот го посвети на хуманоста, човекољубието и добрината. Таа е најмаркантното музичко име на македонската, балканската и светската музичка фолк-сцена, со својот боженствен глас беше светски прифатена, таа со песната, темпераментот и ромскиот музички ритам го освои светот.

Утре со почеток во 11 часот ќе се одржи комеморација во градското собрание, а нејзините посмртни останки ќе бидат изложени во капелата Бутел од 12 до 13 часот.


Сандра Бошковска

Бог да ја прости !!!

Есма Реџепова Теодосиевска
8 август 1943 - 11 декември 2016

Лесна и` земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Blagojche]

R.I.P. Нека ѝ е вечна славата! Неочекувано и неверливо! Оваа 2016 година одзеде уште една славна личснот..

 

[TVman]

Кога прочитав што пишува еден портал против ВМРО вчера. ,,Денот почна добро.Умре големата вмровка Есма Реџепова “.Па,добро што им смета самата Есма која е навистина национален уметник на државава и која остави многу зад себе ? Дефинитивно голема глупост.

 

[M@RKO]

Toj портал е на Саше Политико. На него може само такви работи да му текнат. Пред некоја година напиша текст за Игор Џамбазов во кој му посака смрт.

Eве го текстот за Есма кој Саше Политико го пиша но одма после реакциите од многу луѓе на интернет го сменил насловот али за жал има во текстот на крај против нејзе што била советник на град Скопје на листата на ВМРО
http://maktel.mk/News.aspx?id=79877
Не заслужува тој да има свој сајт а најмалку да биде новинар и уредник на сајт.

 

[Dexter26]

Завчера, сабота, 17 декември 2016, на 66 годишна возраст, почина македонскиот писател, сценарист, поет, драмски писател, раскажувач, романсиер, новинар, уредник и издавач, сценаристот на детската серија Опстанок, Трајче Крстески.

http://plusinfo.mk/vest/97106/pocina-pisatelot-trajce-krstevski

Почина писателот Трајче Крстевски

21:41 18 декември 2016

За своето литературно творештво Трајче Крстески беше добитник на наградите „Нарциса“ и „Мисла“. Беше член на ДПМ.

Вчера во Прилеп, во шеесет и шестата година од животот, почина писателот Трајче Крстески, раскажувач, романсиер, поет и драмски автор. Посмртните останки на Крстески беа погребани денеска во неговиот роден град.

Трајче Крстески е роден во 1950 година во Прилеп. Работеше како новинар, издавач и уредник на литературното списание „Стремеж“. Автор е на дваесетина книги, меѓу кои, на романите „Арлекин со празни раце“, „Ослободен човек“, „Лов“, „Силјан повторно лета“ и на драмата „Пресуда“.

За своето литературно творештво Трајче Крстески беше добитник на наградите „Нарциса“ и „Мисла“. Беше член на Друштвото на писателите на Македонија од 1980 година.

http://24vesti.mk/pochina-scenaristot-na-legendarnata-serija-„opstanok“

Почина сценаристот на легендарната серија „Опстанок“

18.12.2016 | 11:22

На шеесет и шестгодишна возраст почина Трајче Крстески, сценаристот на легендарната детска серија „Опстанок“.

Крстески кој е роден и живееше во Прилеп, e македонски раскажувач, романсиер, драмски писател, поет, новинар, уредник и издавач.

Основно и средно образование завршува во родниот град. Студира книжевност на Филолошкиот факултет на Универзитетот „Кирил и Методиј” во Скопје . Работел како новинар во Радио Скопје. Од 1970 година е уредник во списанието за литература и општествени прашања „Стремеж” (Прилеп) а во јавноста е најпознат по серијата „Опастанок“ која беше работена по негов роман.

Трајче Крстески
?? ?? 1950 - 17 декември 2016

Лесна му земја
нека почива во мир

R.I.P.

 

[Blagojche]

^
Супер човек! Тој ми ја напиша рецензијата за мојот прв роман, чиј беше издаден од неговата издавачка куќа „Арлекин“. ДОбар беше чичко Трајче, но многу пиеше.. Нека почива во мир, слава му.

 

[Dexter26]

Завчера, петок, 23 декември 2016, на 11 дена пред да го дочека својот 67-ми роденден, почина српската стјуардеса Весна Вуловиќ, која влезе во светската историја и во Гинисовата книга на рекорди како единствената личност која преживеала слободен пад без падобран на висина од над 10 километри над земјата, откако стана единствената личност која го преживеа падот на авионскиот лет ЈАТ 367 над Српска Каменица во Чехословачка на 26 јануари 1972.

http://www.24vesti.com.mk/pochina-vesna-vulovikj-stujardesata-koja-prezhivea-pad-od-10-000-metri-visochina

Почина Весна Вуловиќ, стујардесата која преживеа пад од 10 000 метри височина

24.12.2016 | 19:03

Во Белград на 67 години почина стјуардесата Весна Вуловиќ, која стана позната во целиот свет, благодарение на тоа што остана жива, откако во 1972 преживеа пад од 10 100 метри восочина. Таа била пронајдена мртва од полицијата во нејзиниот дом. Неофицијално Весна најверојатно починала од срцев удар.

Весна Вуловиќ влезе во Гинисовата книга на рекорди по паѓање од голема височина без падобран. Јатовиот авион експлодирал на 26 јануари 1972 година од бомба, поставена од противниците на тогашниот режим во Белград.

Весна Вуловиќ преживеала, бидејќи била врзана за своето седиште во задниот дел на авионот кој по експлозијата, останал споен со тоалетите и паднал на планина покриена со снег. Тогаш 22-годишната стјуардеса при несреќата се здобила со фрактури на черепот и скршеници на двете нозе, а имала повреди и на пршлените.

Вуловиќ проодела по неколку месеци, по повеќе операции и продолжила да работи за ЈАТ, но не како стјуардеса, туку на шалтер.

Стјуардесата прими и награда за Гинисов рекорд од Пол Макартни, а подоцна стана херој во Југославија.

http://mojatv.mk/почина-весна-вуловиќ-стјуардесата-ко/

Почина Весна Вуловиќ, стјуардесата која во 1972. година преживеа пад од авион од 10.000 метри

Dec 24, 2016

Почина Весна Вуловиќ, стјуардеса од времето на поранешна Југославија која преживеа пад на авион од висина од 10.000 метри и на која лично Пол Макартни и врачи награда за Гинисов рекорд

Според српските медиуми, телото на Вуловиќ го пронашле пријатели во нејзиниот стан, откако неколку ден не се јавувала на телефон,а причината за смртта не била утврдена, но било очигледно дека е почината пред неколку дена.

Авионската несреќа во која учествувала Вуловиќ се случила во 1972. година, над Чехословачка. Авионот од типот „ДЦ-9“ на авиокомпанијата на поранешна Југославија паднал поради експлозија на бомба над местото Српска Каменица во северна Чешка, близу границата со Источна Германија.

Весна Вуловиќ преживеала бидејќи била врзана за своето седиште во задниот дел на авионот кој што после експлозијата, останал споен со тоалетите и паднал на планина покриена со снег. Тогаш 22. годишната стјуардеса при несреќата се здобила со фрактури на черепот и скршеници на двете нозе, а имала повреди и на пршлени. Вуловиќ проодила после неколку месеци, по повеќе операции и продолжила да работи за ЈАТ, но не како стјуардеса, туку на шалтер.

Стјуардесата прими и награда за Гинисов рекорд од Пол Макартни, а подоцна стана херој во Југославија.

Интересно е дека 22. годишната стјуардеса воопшто не била планирана за тој лет туку заменувала друга стјурдеса која исто така се викала Весна.

„Многу полесно е да се умре. Многу потешко ми беше да преживеам, отколку на оние кои умреа“ рекла Весна Вуловиќ во интервју кое во 2012. година го дала за данската телевизија DR.

Весна Вуловиќ е една од ретките кои толку млада успела да преживее авионска несреќа и која успеала „да ја измами смртта“.

http://makfax.com.mk/svet/region/почина-стјуардесата-што-го-преживеа-п/

Почина стјуардесата што го преживеа падот на авионот на ЈАТ од 10.000 метри

24.12.2016



Стјуардесата на ЈАТ, Весна Вуловиќ, позната на просторите на поранешна Југославија како единствена преживеана при пад на авион на ЈАТ во 1972 година над тогашна Чехословачка, почина на 67 годишна возраст во Белград.

Вуловиќ тогаш ја преживеа несреќата бидејќи останала врзана за седиштето во опашката на авионот.

По несреќата, по низата операции, Вуловиќ продолжила да работи во ЈАТ, но како шалтерски работник.

Како што јавија во саботата српските медиуми, телото на Вуловиќ било пронајдено во нејзиниот дом од страна на пријатели. Не се познати причините за смртта.

/крај/бл/ст

Весна Вуловиќ
3 јануари 1950 - 23 декември 2016

Лесна и` земја
нека почива во мир

R.I.P.