Од каде излезе ова со војната во Израел, мајко мила. Од нигде никаде.
Цццц. Ова е страшно, луѓе.
Сериозно треба да си најдеш хоби, ај турскине сра_а и професијата прва придружничка на твојата битолска миленичка веќе ти се секојдневни навики, ама ако веќе си се навлекла на вести тоа значи дека дефинитивно немаш никаква занимација, буквално исто како пензионерите.
Дај најди си некое хоби, купи по некоја сардела и занимавај се со хортикултура, научи некој странски јазик, научи да свириш некој инструмент, оди посети дом за деца без родители, има безброј начини на кои можеш да им помогнеш. Ако си стигнала до тоа дереџе да се навлечеш на вести верувај ми не ти се пишува ништо добро, вестите се направени за да ти го испржат мозокот.
А ако навистина те интересира, Израел е држава која се граничи со држави кои си имаат зададено мисија да го избришат Израел од мапата на светот бидејќи е единствената не-муслиманска држава на блискиот исток, но истовремено и бидејќи е најдемократската и најсекуларната држава во тој регион.
Секуларизмот значи целосно одделување на религијата од државата, осносно во превод значи дека на верниците им е оставено да си ја чуваат религијата за себеси, а не да им ја пикаат низ нос на останатите како што тоа го прават кај нас оние небричените низ мегафоните на џамиите. Исто така, бидејќи го имаш гледано Клон, секуларизмот во демократско општество им гарантира еднакви права на жените со мажите, а не таткото/вујкото/братот или било кој друг близок роднина да и` диктира на жената што смее, а што не смее да прави со својот живот, со кого смее, а со кого не смее да стапи во брак и слично.
Ваквите општествени темели и вредности се косат целосно со теократските држави со мнозинско муслиманско население со кои се граничи Израел, кои водат активна војна против Израел уште од првиот ден од објавувањето на независноста на возобновената држава Израел во мај 1948. Теократско општествено уредување е тотално спротивно на секуларизмот, односно во теократско општество религијата игра доминантна улога во општеството, законодавството, судството, образованието, културата, уметноста и буквално сите пори на живеењето - убаво ти е прикажано во Клон, а Израел е токму се` спротивно од ова.
Но бидејќи Израелците подготвени ги начекаа арапите уште во 1948 година, им удрија добар ќотек и од тогаш секој пат кога Израел бил нападнат од страна на муслиманските држави, вообичаено им враќа со минимум три пати посилен ќотек во споредба со ударите кои му ги нанеле. Како последица на ова, во јуни 1967 Израел им удри толку добар ќотек на Египет, Сирија, Јордан и Ирак за време на Шест дневната војна, по што Израел воспостави речиси целосна територијална контрола врз западниот брег на блискиот исток, вклучувајќи го и Ерусалим. Ова се смени после Јом Кипурската војна во октомври 1973, кога Израел мораше да му го врати Синајскиот полуостров на Египет, но и покрај тоа Израел беше и остана најдобро вооружена и најдобро подготвена воена сила на блискиот исток, и се разбира, до денешен ден го држи Ерусалим под своја територијална и воена контрола. Добар фактор во ова игра задолжителната воена служба за буквално сите военоспособни мажи и жени во Израел, затоа и државата секогаш успева набрзина да активира воени резерви во вонредни и воени состојби.
Кога сме кај Палестинците, тоа што им се случува на нив е целосно нивна вина.
После крајот на Втората Светска Војна во 1945 година, а пред Израел да прогласи независност во мај 1948, на Палестинците им беше понудено решението за создавање на две држави: независна Палестина и независен Израел, така што Ерусалим би бил дел од територијата на независна Палестина. Тоа е најдоброто решение за државност кое им беше понудено на Палестинците во 20-от век, но тие го одбија бидејќи за нив било какво постоење на не-муслиманска држава на блискиот исток беше неприфатливо, без разлика што беше предвидено Израел да се простира на далеку помала територија и без Ерусалим.
Како последица на ова, Палестинците до денешен ден живеат во меѓународно непризнаена држава, а во Газа - територија која е одделена од Палестина, но сепак Израел ја признава како палестинска територија - исламистичките ѓубриња од луѓе наречени Хамас, чија што основачка повелба повикува на уништување на Израел, користат жени и деца како живи штитови секој пат кога ќе извршат напади со ракети против Израел, а киднапирањето на израелски цивили од Израел и нивно шверцување преку подземни тунели во Газа од поодамна им е редовна и рутинска пракса.
Затоа Израел безмислосно возвраќа секој пат кога е нападнат од страна на исламистичките ѓубриња од луѓе, бидејќи колку и да се обидува да се помири со нив, за нив било каков обид за помирување е знак дека Израел е слаб и немоќен, па подобро е да го нападнат кога е во таква состојба отколку да му остават простор да застане на нозе и да им возврати.
А Палестинците се колатерална штета во оваа ситуација како за Израел, така и за Хамас. На пример, во внатрешните палестински територии Израел им наплаќа на Палестинците за пристапот до вода за пиење која се наоѓа на палестинска територија, што технички е злосторство против човештвото, но бидејќи Палестинците не се заинтересирани да го следат меѓународното право, Израел им врќаа мило за драго на ист начин.